Strolling around at Perth Writers Festival

Afgelopen weekend was ik twee volledige dagen op het Writers Festival van het internationale Perth Arts Festival … Toeval of niet : hetzelfde weekend dat in Gent ‘Mind The Book’ plaatsvond. In Perth was de ‘venue’ de Western Australian University, een busrit van 10 minuten van de city centre.

Alweer een geweldige ervaring, niet alleen wat auteurs betreft, maar gewoon de hele organisatie en sfeer waren een belevenis op zich. Wel wat prijzig : 13,5 Aus$ per lezing – gelukkig was niet alles betalend ! De lezingen waren of in de universiteitsgebouwen, of in grote tenten met airco ! Kaartjes kopen, eten en drinken, de krant lezen, rustig ‘verpozen’, … dat gebeurde allemaal buiten. Overal tanks met drinkwater, stoeltjes en kussens … Een plezier om tussendoor een uurtje niets te doen. Wel gek dat enkel die auteurs die er waren, verkocht werden. stramien van de interviews was ook overal hetzelfde, aandacht voor mobile phones, optijd beginnen en stoppen, vraagkwartiertje, noem maar op … Weinig verrassingen-;)

Mijn Twittervolgers weten ondertussen wie ik heb gezien. Topper was de Nieuw-Zeelandse Eleanor Catton die met ‘The Illuminaries’ de Man Booker won. Geestig, eerlijk en onderhoudend antwoordde ze op de vragen. Heeft een jaar lang iedere dag de krant gelezen van die bepaalde datum maar dan van verschillende decennia van de negentiende eeuw om zo waarheidsgetrouw mogelijk te schrijven. Tim Cope was eveneens een topper : heeft drie jaar lang gereisd van Mongolie naar Boedapest en wist daar met zelfgemaakte filmpjes en foto’s zeer leuk over te vertellen. David Whish-Wilson is een West-Australische schrijver die in een stedenserie over Perth heeft geschreven : dat boek ben ik ondertussen aan het lezen – een hele eigen kijk en super om een boel dingen te herkennen, ook dingen die onze leider van de Esperance tour van vorige week vermeldde ! Chris Womerley is ook een Australische schrijver uit Melbourne : hij schreef een boek n.a.v. de diefstal van een schilderij van Picasso in de jaren tachtig – leek me heel goed ! De laatste auteurs die ik zondag heb gezien waren Simon Garfield en Rick Gekoski, beiden verzamelaars van boeken en Gekoski dealt ook echt in zeldzame werken. Thema was ‘the collectors’ : over het plezier en de fanatieke drijfveren van verzamelaars met heel wat pittige anekdotes over auteurs van de twintigste eeuw ! Zo heeft Gekoski bijvoorbeeld rechtreeks bepaalde werken van Graham Green gekocht !

Al bij al een fijn weekend, rustig buiten met veel leesvoer voor de komende maanden !

Fremantle … where it all started

Vandaag een uitje naar Fremantle, een havenstadje vlakbij Perth met een heel eigen karaker. Lage, Amerikaans Mid-West aandoende gebouwen met veel balkons, drukke haven en veel leuke boetiekjes ! Vanochtend leek het stadje nog wat slaperig – maar dat kan ook mijn verbeelding zijn : Australiers zijn nu sowieso niet de snelsten. Ze zijn enorm vriendelijk maar nemen ook als jij wat haast hebt, rustig de tijd. Zo is er een complex systeem in coffee bars : bestellen en betalen, dan of lang wachten of staandertje met nummer mee zodat ze je je koffie kunnen brengen. Ik let er ook echt op geen twee vragen tegelijkertijd te stellen-;)
Voornaamste bezienswaardigheid was de Fremantle Prison die door ‘convicts’, vnl. Britse gevangenen, rond 1850 gebouwd werd. Het is ook de enige plek in Western Australia waar gevangenen werden opgehangen – ons vanochtend ‘beeldelijk ‘geillustreerd door een gids-;)  In 1964 werd de laatste opgehangen, een seriemoordenaar die Perth drie jaar onveilig had gemaakt. De Fremantle prison kwam in de jaren 80 ook in het nieuws door een opstand en gijzeling met brandstichting – heel de wereld kon dit via de tv meevolgen blijkbaar. In 1991 is de gevangenis dichtgegaan. Het deed me allemaal wat aan Robbeneiland denken – veel zon, witte gebouwen en een gids die zelf cipier was geweest.
Na een lunch met ‘fish en (iets meer) chips’ en bijpassend bier ook mijn Nederlandse geschiedenis opgehaald in de Wreckship Galleries met een expo over vergane schepen van de VOC ! Zeer leuk om alle bekende namen te zien kaarten en documenten in het Nederlands – Mercator werd ook uitgebreid vernoemd ! De resten van de Batavia (1628 – zie foto) zijn gevonden en hier tentoongesteld : indrukwekkend om te zien, zeker als je de film van ophalen wrak + poging tot nabouwen schip in Nederland helemaal bekeek. Ze leden schipbreuk vor de Australische kust op weg naar Oost-Indie – opperkoopman Pelsaert ging hulp halen in Oost-Indie terwijl een ex-apotheker zo’n 120 overblijvenden vermoordde waarvoor een aantal mensen later doodstraf kregen – een gek verhaal in ieder geval !  Ga ik zeker eens iets over lezen als ik terug ben !
In West Australia gaat alles om halfzes dicht – tijd tekort dus en reden om deze week nog een keer terug te gaan – en niet alleen om het Maritieme Museum te zien ! Er is een zeer leuke boekhandel met cafe (al een leuke babbel met de eigenaar gehad) en er is ook een heel mooi Arts Center – benieuwd wat daar te zien is ! Onderweg kan ik altijd even stoppen in Cottesloe, een populair strandorpje met ietsiepietsie vergane glorie tussen Perth en Fremantle. Was daar gisteren tegen de avond al even – half Cottesloe komt daar na de werkuren even een duik nemen.

Acclimatiseren in Perth

In no time in Perth aangekomen : 18 uur … heel wat sneller dan de terugreis na 9/11 die meer dan 32 uur geduurd had ! Van KLM zoals altijd goede service – Malysian Airways was ook OK, behalve moet iedereen van hen vanaf 18.00 slapen … Het was donkerder dan op een doorsneenachtvlucht ! Maar overstap van 65 minuten was geslaagd !
Perth is de meest isolated stad ter wereld ! Veel Aziaten en toch ook veel backpackers van alle leeftijden. Voor de rest relaxed, heel warm (nu waait het wat – het is halfelf ‘s avonds en maar 23 graden), en druk downtown. Ik zit in een hostel vlakbij het station – airco op de kamers en ramen gaan zelfs niet open. Vandaag letterlijk en figuurlijk geacclimatiseerd en de hele stad doorgewandeld. EY natuurlijk tegengekomen, de voornaamste musea gelokaliseerd, door de winkelstraten geslenterd en Kings Park bezocht. Kings Park was erg mooi, wel zo naar het einde van de zomer toe wat verdord – in de lente moet het geweldig zijn. Er is geen plek in Australia waar er zoveel flora uit de rest vertegenwoordigd is als Perth !
Mijn verblijf valt letterlijk in allerlei festivals : niet enkel het Perth Festival, maar ook het Writers Festival en een theaterfestval hier vlakbij – met vooral theater en film – getuige de foto hierboven. Het lijkt alsof hel Perth en omstreken op straat loopt. Overal affiches en performances.
In de jeugdherberg zitten voor de helft echte backpackers, en de anderen zijn hier aan het werk. Gisteren ontmoette ik een Duits meisje dat geneeskunde studeerde en hier stage loopt, zonet sprak ik een ingenieur uit Panama die 150 km verderop in de mijnen werkt om butenlandse ervaring op te doen.
Mensen spreken je snel aan en vragen waar je vandaan komt – veel meer dan de vorige keer, vind ik. Vanmiddag nam ik in de shop van Kings Park een foto van een vrouw met een kangeroe van 18 maanden in haar armen. Toen het kangereoetje pas geboren was en nog in de buidel zat, kreeg moeder-kangeroe een ongeluk, moest afgemaakt worden en die vrouw bereidde baby-kangeroe nu voor op een release over aan half jaar of zo.
To zover het acclimatisatieverhaal : morgen wat cultuur opsnuiven en me voorbereiden op de bushcamping die van zondag tot vrijdag duurt : onderweg geen gelegeheid om batterijen op te laden, dus zeker geen wifi-;) Wat een rust-;)

Bookshops

In London ben ik ook op zoek gegaan naar boeken over Australia.
Een grote verrassing was Daunt Books : eerst enkel een travel-related boekhandel, maar nu ook een algemene boekhandel met groot succes. Per land is er een uitgebreide selectie van niet enkel gidsen, maar ook reisverslagen, oude/hedendaagse literatuur, geschiedenisboeken en boeken over sociologie en kunst. Wellicht helpt de lokatie wel wat want Marylebone High Street is gezellig shoppen met enkel boetiekjes, designwinkels en coffee shops of restaurants.
Een andere verrassing was Waterstones op Trafalgar : zij hebben sinds kort een grotere reisafdeling en sponsoren die serieus met afwisselende accenten – je ziet dat er nagedacht wordt over de selectie, niet enkel per land, maar bijvoorbeeld ook per thema. Er was bv. een grote display met alle novels over de filosofie van het wandelen. Knap !

Still enthousiastic about Australia ? To be checked by …

In het najaar van 2013 was er een tentoonstelling over Australië in the Royal Academy in London … voor mij een eerste check of ik nog steeds zo begeesterd over Australië was …
De tentoonstelling was formidabel : een overzicht van 200 jaar Australische kunst, van vroege Aboriginals kunstwerken via kolonisten tot hedendaagse kunstenaars ! Weinig landen hebben in korte tijd zoveel veranderingen meegemaakt, denk ik.